Wie
herinnert zich nog z’n jeugd, toen Eos, de rozenvingerige dageraad in
alle vroegte aan de horizon verscheen, onze dagen nog jong en fris waren
en de voorjaarsbloesems aan de bomen pril in de knop stonden, de dagen
waarop we onbezorgd en vrij speelden in de grote, groene wei die toen de
hele wereld was, toen we het avontuur opzochten, vlotten bouwden, over
slootjes sprongen en elkaar lachend vrij in de armen vielen, niet
gehinderd door sterkte, vooroordeel of sekse? Wie herinnert zich dat
nog, dat kleine koninkrijk, onze jeugd? En wie van ons verlangt er soms,
onbespied en in een kwetsbaar ogenblik, niet eens, weer eens opnieuw
met heel z’n hart naar terug? Zou omzien en verwijlen in verwondering,
in het hier en nu, ons wat kunnen leren?
Wij, wij hier en de wereld zijn ouder, alsmaar ouder geworden. Maar wijzer en meer volwassen?
>>> lees verder
Auteur: Tseard Zoethout
Datum:
loge C.A.L. nr. 277 te Sneek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten